“Mensen zijn gewoontedieren”, verklaart Andrea Evers, hoogleraar aan de afdeling Medische Psychologie van de Radboud Universiteit in Nijmegen. “We doen dingen zoveel mogelijk op de automatische piloot, want dan kosten ze de minste energie.

Neem autorijden. Dat gaat zo vanzelf, daar denk je nauwelijks meer bij na. En dus kun je tegelijkertijd prima een telefoongesprek voeren of fantaseren over wat je vanavond gaat eten. Heel efficiënt. Voor nieuw gedrag moet je echter je best doen. Lichamelijk, maar ook geestelijk; het neemt meer ruimte in je hoofd in beslag. Die kun je niet voor andere dingen gebruiken. En dan zijn er ook nog de emotionele obstakels. Misschien vind je het helemaal niet leuk wat je moet doen, of schaam je je ervoor. Dan is een excuus gauw gevonden.”

De lat te hoog leggen

Als je van de dokter hoort dat je waarschijnlijk hartproblemen krijgt als je niet afvalt en niet vaker beweegt, schrik je je rot. Het geeft een enorme impuls om in actie te komen. “Het gevaar is dat je op zo’n moment de lat veel te hoog legt”, zegt Evers’collega Arie Dijkstra, hoogleraar gezondheidspsychologie aan de Rijksuniversiteit Groningen. “Want die schrik zakt snel weer weg en daarmee ook de motivatie. Dan hou je het nooit vol om bijvoorbeeld vanuit het niets elke dag een half uur te gaan sporten.

En een gevoel van falen is de dood in de pot voor gedragsverandering. Begin dus liever klein, met vijf minuten bewegen per dag. Waarschijnlijk gaat dat tegen je gevoel in, want je wilt nu grote stappen maken. Maar voorzichtig opbouwen is veel doeltreffender dan vliegend van start gaan en na een paar weken weer stoppen.”

Willen is kunnen

Bewustwording is bij gedragsverandering het halve werk. Als je van je behandelaar een recept of advies krijgt, loont het om eerst goed na te denken over hoe je dat in je dagelijkse leven gaat inpassen. Hindernissen (en oplossingen daarvoor) in kaart brengen is belangrijk.
“Maar denk ook na over de positieve gevolgen van het nieuwe gedrag”, benadrukt Andrea Evers. “Dokters hameren vaak vooral op gevaren. Het gevolg is dat we onze kop al snel in het zand steken – we willen liever niets van die narigheid weten. Bovendien: iets moeten doen of laten is helemaal niet leuk. Daar kom je tegen in verzet.”
Haar advies: schrijf op welke fijne dingen het nieuwe gedrag je gaat”opleveren. En wees daarbij zo specifiek mogelijk. Dus niet: “Ik zal minder pijn hebben”, maar: “Ik kan ’s ochtends makkelijker opstaan, ik kan vaker met de hond gaan wandelen.” Zo krijgt het nieuwe gedrag opeens iets leuks. Het is dan niet alleen iets wat je moet, maar wat je graag wilt.

Zo lukt het wél

• Schrijf op wat het nieuwe gedrag je gaat opleveren. Wees zo specifiek mogelijk.
• Breng de hindernissen in kaart die je kunnen tegenhouden en bedenk voor elk hoe je die kunt overwinnen.
• Stel je doel niet te hoog. Kleine stapjes werken beter dan grote.
• Gun jezelf de tijd om de nieuwe gewoonte te laten beklijven.
• Mobiliseer je omgeving om je te stimuleren en bij te staan.
• Laat je inspireren door anderen die het doel al hebben gehaald.
• Blijft het nieuwe gedrag lastig? Wellicht kan een psycholoog of coach je erbij helpen.

Bron: nu.nl

Bindingsangst is het gevoel dat je vrijheid verdwijnt als je een relatie aangaat. Je partner mag nooit écht dichtbij komen. Juist op het moment dat het serieus wordt, kap je de relatie af. Dat is namelijk het moment dat je je kwetsbaar voelt.

Geen smoesje

Bindingsangst en verlatingsangst hebben veel met elkaar te maken. Mensen met verlatingsangst zijn eigenlijk bang om zich te binden en mensen met bindingsangst vrezen juist dat ze verlaten worden. Ook worden beide angsten groter naarmate de relatie intiemer is.

Bindingsangst wordt vaak als smoesje gebruikt om een relatie uit te maken. Toch is het een bestaande psychische stoornis, die ontstaat vanuit onbewuste en niet verwerkte emoties.

Zaken die een rol kunnen spelen, zijn onzekerheid en een pijnlijk verleden. Misschien heb je weinig genegenheid van je ouders ontvangen. Of iemand die je dierbaar was, heeft ooit je vertrouwen geschonden. Bewust of onbewust probeer je nieuwe pijn te vermijden.

Tijdelijk of structureel?

Iedereen heeft wel eens last van een lichte bindingsangst. Twijfels over een relatie en de stappen die je daarin zet, zijn natuurlijk heel normaal. Maar soms wordt de angst structureel en overheersend. Wees eerlijk tegen jezelf en kijk in hoeverre de volgende stellingen voor jou gelden:

• Ik wil wel een vaste relatie, maar ik kom niet verder dan kortstondige liefdes. Na een paar weken slaat altijd de twijfel over mijn nieuwe partner toe. En dan begin ik mijn leven als single te missen.
• Ik vraag me altijd af of het wel de ware is. Misschien loop ik wel wat beters mis.
• Mijn partners waren allemaal te makkelijk. Ik wil meer spanning!
• Ik maak het uit als mijn partner te veel aandacht vraagt.
• Op vakantie gaan samen met mijn partner? Ja dááág! Ik ga veel liever met vrienden.
• Ik wil niet praten over samenwonen of kinderen krijgen. Dat ligt nog zover in de toekomst.
• Ik val altijd op mensen die geen interesse hebben in een vaste relatie.

Herken je veel in deze stellingen? Dan is er een grote kans dat je last hebt van bindingsangst.

Oplossingen

Accepteer niet zomaar dat je bindingsangst hebt. Als je jezelf aanpraat dat het gewoonweg bij je hoort, kom je er ook nooit vanaf. Probeer met de volgende tips om de werkelijke oorzaak van je bindingsangst te achterhalen:

• Praat. Binding is geen kwestie van magie, maar van goed overleg. Door gesprekken te voeren over je relatie, voorkom je misverstanden en spanning.
• Gun jezelf de tijd om naar een relatie toe te groeien.
• Zoek niet naar de perfecte partner. Twijfelen over de beste keuze is funest voor je relatie. Probeer je eerst oprecht te binden. Als je na verloop van tijd denkt dat jullie toch niet bij elkaar passen, heb je pas het recht om het uit te maken.

Als je er zelf niet goed uitkomt, kan een psycholoog uitkomst bieden. Samen leer je valse overtuigingen of weggestopte pijn onder ogen te zien. Als je de oorzaak kent, kun je aan oplossingen werken.

Heb je vragen of wil je meer informatie over dit onderwerp? Neem dan contact met me op.
www.psycholoogvannu.nl

Bron: nu.nl

Mensen reageren verschillend op stress. De echte deadline-junkies zullen verkondigen dat ze juist onder stress prima functioneren, terwijl anderen het overzicht verliezen wanneer er meer dan drie taken op de to-do-list staan.

Met stress op zich is dan ook niets mis. Maar bij langdurige stress kunnen er klachten van lichamelijke of geestelijke aard ontstaan. Het is belangrijk die klachten te kennen én te herkennen. Wanneer de eerste symptomen de kop opsteken is er immers nog tijd om stressfactoren aan te pakken, werkdruk aan te kaarten en je gedrag aan te pakken. Tijdig ingrijpen kan een burn-out voorkomen of de kans erop aanzienlijk verminderen.

Waarschuwingssignalen

• Vergeetachtigheid
• Concentratieproblemen
• Stemmingwisselingen (je bent snel boos of just verdrietig)
• Besluiteloosheid (moeilijkheden om hoofd- en bijzaken te onderscheiden)
• Slaapproblemen (inslaap- en doorslaapproblemen, angstdromen)
• Meer fouten maken
• Lusteloosheid (je energie is weg, je hebt nergens zin in)
• Onverschilligheid (dingen kunnen je weinig meer schelen)
• Onzekerheid over je functioneren; je voelt je minderwaardig
• Seksuele problemen (geen zin en/of impotentie)
• Gedragsveranderingen
• Spreektempo verandert (tempo maar ook de samenhang tussen zinnen)
• Je verliest je in je werk (steeds meer uren maken. Je negeert hobby’s en sociale contacten)
• Verminderde lichamelijke conditie (moe, verkouden, vaak grieperig,hoofdpijn)

Wanneer bovenstaande signalen wel erg herkenbaar voorkomen, ga dan het gesprek aan met je partner, familie of vrienden. Praten doet vaak al veel.

Ook een gesprek met een coach of psycholoog kan je helpen, je zaken weer op orde te krijgen zodat je weer de regie kunt pakken en weer lekker in je vel komt te zitten.

Herken je een aantal signalen en heb je daar een vraag over? Neem dan gerust contact met me op. Je kunt me een mail sturen of telefonisch je vraag voorleggen. info@psycholoogvannu.nl

Bron: gezondheidsnet

Toon je gevoelens en luister naar elkaar!

Conflict of irritatie

Het voelt als een conflict, maar wellicht is het slechts een kleine irritatie. Ga eens rustig zitten of liggen en denk aan het ‘conflict’. Hoe voelt het en welke gedachten komen er bij je op? Misschien word je boos, maar het kan ook best zijn dat je ‘ineens’ merkt dat het eigenlijk maar om iets kleins gaat. Door afstand te nemen van het probleem, kijk je er neutraler naar en kun je het rustiger oplossen.

 Onderhandelen en ‘nee’ zeggen

Heb je een conflict met iemand, dan voelt dat vaak als een bedreiging. Immers, jouw belangen en wensen worden niet in acht genomen. Het voelt alsof je de strijd verliest en de ander macht over je uitoefent. Heel vervelend, maar probeer toch te voorkomen dat je in een slachtofferrol vervalt. Ben je het ergens niet mee eens, dan is dat je goed recht en ben je vrij je eigen beslissingen te nemen. Onderhandel over een oplossing of zeg simpelweg ‘nee‘.

Verplaats je in de ander

We zijn allemaal verschillende mensen met verschillende meningen en gedragingen. Dat weten we, maar bij een conflict houden we hier niet altijd rekening mee. Stel je hebt een conflict, bekijk de situatie dan eens van de andere kant. Denk niet gelijk dat er een conflict is.

Concreet zijn

Je herkent het vast wel. Bij een ruzie gebruiken beide partijen vaak woorden als ‘altijd’ en ‘nooit’: ik moet altijd bellen of jij belt mij nooit! Of er wordt op de persoon gespeeld: jij bent zo gesloten! Soms volgen er zelfs dreigementen. Echt, daar bereik je niets mee. Het is beter kalm te blijven en concreet aan te geven wat je van de ander wilt of verwacht. Wees duidelijk en begin je zin met ‘ik’: “Ik zou het fijn vinden als jij mij wat vaker belt.”

Aan de bel trekken

Het is niet gemakkelijk een conflict bespreekbaar te maken. We stellen dat het liefst zo lang mogelijk uit. Stel dat jij gekwetst wordt of dat je de ander kwetst, dan wordt het alleen maar erger. Zo denk je, maar zo werkt het niet. Trek aan de bel voor de spanning echt te hoog oploopt en vertel rustig waarin voor jou het probleem zit.

Leren van kritiek

Het overkomt ons allemaal weleens dat een opmerking van iemand hard aan komt. Ga niet in de aanval, maar vraag je af waarom iemand dit zegt. Het verwijt draait meestal om je gedrag, niet om jou als persoon. Van goede kritiek kun je juist leren. Iedereen heeft positieve en negatieve kanten. Durf daarom ook jouw negatieve kanten onder ogen te zien.

Niet ik, maar wij

In plaats van ruzie te maken, is het veel beter te praten over oplossingen. Dit doe je niet door in de ‘ik’- en ‘jij’-vorm te praten. Denk en praat in de ‘wij’-vorm: “Hoe kunnen wij onze financiën het beste regelen?”. Je zult merken dat de ander dan veel rustiger reageert.

Gevoel tonen

Het is niet gemakkelijk je gevoelens te tonen. Immers, je zult misschien nog meer gekwetst worden. Toch werkt het niet zo. Juist door je gevoelens te laten zien en naar de ander te luisteren, zal het conflict eerder opgelost worden. “Het voelt helemaal niet goed dat we ruzie hebben. Wat kunnen we hier samen aan doen?”.

 Jezelf kennen

Jij kent jezelf als geen ander. Alvorens je ‘de aanval’ inzet, sta er dan eens bij stil hoe jij zult reageren. Is het de gewoonte dat je altijd gaat huilen? Of word je na één zin al boos? Als je weet hoe je tijdens een conflict reageert, dan kun je van tevoren kiezen voor een andere reactie.

Bron:gezondheidsnet

Kom je er niet uit of heb je vragen? Neem dan gerust contact op. Elke confrontatie is een kans om verder te groeien in de relaties die je hebt met belangrijke anderen.

Boekentip!

Welke moeder herkent het niet: een huilend kind in de supermarkt terwijl je al haast hebt, tien minuten te laat omdat de melk omgevallen is tijdens het ontbijt, een telefoontje van de crèche vlak voor een vergadering dat je kind ziek is? Hoe blijf je vervolgens relaxed in de supermarkt? Of tijdens het ochtendritueel?

Mindfulmama leert je hoe je meer ontspannen om kunt gaan met de dagelijkse hectische en onverwachte momenten. Door de praktische tips en oefeningen leer je mindfulness toe te passen in je leven als moeder. De vele verhalen van moeders in dit boek zorgen voor een feest der herkenning. Paniek en stress zijn niet langer nodig, met Mindfulmama wordt het moederschap een stuk eenvoudiger!

Zij beschrijven de resultaten van hun onderzoek in het tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences. “Van stress werd al lang gedacht dat het de controle over emoties beperkt, maar ons onderzoek laat voor het eerst zien dat zelfs milde stress therapieën die emoties kunnen controleren ondermijnt” vertelt onderzoeker Elizabeth Phelps. “Wat je leert tijdens therapie, is wellicht dus toch niet zo bruikbaar in de praktijk.”

Bron: nu.nl

Aanvulling Prana Werkt:
Cognitieve therapie en/of methodieken reiken niet ver genoeg. Wat wel werkt is Mindfulness ofwel, aanwezig zijn in het Nu.
Vaak heeft stress te maken met gedachten die betrekking hebben op iets wat zich in het verleden heeft afgespeeld of wat men denkt/vreest dat er gaat gebeuren in de toekomst terwijl er feitelijk in het moment zelf, niets aan de hand is.

Mindful leven is iets wat te leren is. Heb je vragen? Neem gerust eens contact op.

Verband

“In de praktijk zien we vaak dat mensen met een eetstoornis ook alcohol misbruiken”, vertelt onderzoeker Melissa A. Munn-Chernoff. Samen met haar collega’s keek zij voor het eerst niet alleen naar het verband tussen alcoholmisbruik en eetstoornissen bij vrouwen, maar ook bij mannen.
Voor het onderzoek bestudeerden zij de gegevens van 6.000 Australische tweelingen. Daarbij vonden de wetenschappers dat aan alcoholverslaving en bepaalde symptomen van een eetstoornis – zoals binge-eating, overgeven en het gebruik van laxeermiddelen – dezelfde genetische factoren ten grondslag liggen.

Hulpverleners

Munn-Chernoff benadrukt dat artsen die mensen met een eetstoornis of alcoholverslaving behandelen zich bewust moeten zijn van het feit dat de problemen ook gezamenlijk voor kunnen komen. “Als je behandeld wordt voor een eetstoornis, vragen hulpverleners eigenlijk nooit naar je alcoholgebruik. En bij een alcoholverslaving is meestal geen aandacht voor eventuele eetproblemen. Wanneer hulpverleners hier bedacht op zijn, zou dat al veel schelen.”

Bron: Science Daily

Toevoeging vanuit Prana Werkt;

Vaak zien we in de praktijk dat mensen op verschillende manieren (tegelijk) kunnen vluchten in bepaald gedrag of in bepaalde middelen. Wat interessant is, is wat maakt dat iemand het nodig heeft om het gevoel te hebben te moeten ‘vluchten’.
Wanneer dit helder is kan er worden gekeken naar ‘alternatieven’ waardoor de ‘vlucht’ of stoornis de functie verliest en kan verdwijnen. En dat is goed nieuws!

routekaart Glasgebouw

Naast de begeleiding van jongeren en volwassenen die de Nederlandse taal spreken, biedt Prana Werkt ook consulten aan in het Engels, speciaal voor Expats of mensen die de Nederlandse taal niet goed (genoeg) beheersen.